Panipat Savaşından önce Timur tahtını ele geçiren Babür, Safevilerden Şah İsmail'in etkisi altında kalarak, Türkistan coğrafyasını Şii Safevilere peşkeş çekmişti. Bundan rahatsız olan Türk Beylerinin zoruyla bu coğrafyadan atıldı. Ancak neden olduğu zarar, günümüzde hala etkisini sürdürmektedir.

Babür Şah Ludi Ordusunu Yok Etti ve Hindistan'ı Ele Geçirdi (1526)

Timur'un torunu Babür Şah Özbekler tarafından memleketinden çıkarılınca Kabil'e yerleşip Afganistan'ı ele geçirdi. Delhi Sultanlığına ait 100 bin kişiyi bulan düşmanla yaklaşık 13500 askeri ile 21 Mayıs 1526 tarihinde Panipat savaşını yaptı ve kazandı. Bu çok kalabalık ve 1000 kadar filinde bulunduğu orduyu 7 saatte yok ederken kendi hizmetinde bulunan bir Osmanlı topçu subayının çok büyük faydasını gördü.

Babür Devleti de, Delhi Türk Sultanlığı'ndan sonra Hindistan'da kurulan ikinci Türk devletidir.

Hümayun'un karşılaştığı en büyük tehlike Bihar Sultanı'nın atabeyi olan Şir Han'la yaptığı mücadeledir. Şir Han, 1539 yılında bir gece baskınıyla Hümayun'u ağır bir yenilgiye uğratarak sultanlığı ele geçirdi. Daha sonra Şir Han'la mücadele eden Hümayun ve kardeşleri başarılı olamayarak İran'a sığınmak zorunda kaldılar.

Şir Han'la mücadelesi sonucu 15 yıl süre ile tahtını kaybeden Hümayun, Safevîlerden aldığı yardımla tekrar tahtına sahip olmuş ve kardeşlerini de etkisiz hale getirmeyi başarmıştır.

Gücerat, Ganj Vadisi, Bengal, Kâbil, Keşmir ve Kandahar'ı alarak topraklarını genişleten Sultan Ekber, ülkesinde birlik ve düzeni sağlamış, halkına da dinî hoşgörü göstermiştir. Ekonomik alanda da yeni düzenlemeler yapan Sultan Ekber, Safevîler, Özbekler, Osmanlılar ve Portekizlilerle ticari ilişkiler kurmuştur.

İngilizler, Hindistan ticaretine egemen oldular.

Şah Cihan döneminde Tibetlilerle yapılan mücadeleler sonucunda başarılı olunarak sınırlar genişletilmiştir. Şah Cihan zamanında devlet, özellikle sanat ve mimarlık alanlarında gelişme göstermiştir. Dünyanın en güzel ve gösterişli anıtlarından biri olan Tac Mahal bu dönemde inşa edilmiştir.

Şah Cihan, dünyanın en güzel ve gösterişli anıtlarından biri olan Tac Mahal'i, ölen karısı Mümtaz Mahal (Ercümend Banu Begüm) için yaptırmıştır. Tac Mahal'ın yapımı yaklaşık 22 yıl sürmüştür. Anıtın mimarı Mimar Sinan'ın öğrencilerinden olan İstanbullu Mehmet İsa Efendi'dir. Yapıda tamamen ak mermer kullanılmıştır. Anıtın yine ak mermerden dört minaresi vardır. Kubbenin mimarı ise İstanbul'dan gelmiş olan İsmail Efendi'dir. Mermer duvarlara yüz binlerce akik, sedef, firuze gömülmüştür. Ayrıca bunların içinde 42 zümrüt, 142 yakut, 625 pırlanta, 50 tane de çok büyük inci vardır. Şah Cihan'da 1666'da yine bu anıta gömülmüştür.

I.Alemgir döneminde, İngilizlerden sonra Hollandalılar da Gücerat limanlarında ticari imtiyaz elde etmişlerdir. I.Alemgir, buradaki yabancı şirketlerin sömürücü tutumlarını önlemeye çalışmış, gümrük vergilerini artırmıştır. Halkın Hindulaşmaması için de büyük çaba harcamıştır.

İngilizlerin coğrafyada etkin olmasından sonra başlayan mücadelelerde Afganlılar, bağımsızlıklarını elde etti. Böylece Babür Devleti, 1723 yılında Delhi ve Haydarabat olmak üzere ikiye bölünmüştür.

Babür Devletinin bölünmesini fırsat bilen Afşar Hanedanı kurucusu Nadirşah, 1738 yılında Kandahar'ı ertesi yıl da Delhi'yi ele geçirdi. Nadirşah, İndus'un batısındaki toprakların İran'a bırakılması ve devlet hazinesinin de kendisine verilmesi şartıyla, Babür hükümdarı Muhammet Şah'ı tahtında bırakmıştır.

1766 yılında İngilizler, Babür hükümdarı Şah Alem ile Allahabat Antlaşması'nı imzalayarak, Hindistan'daki iktisadi hâkimiyeti tamemen ele geçirmişlerdir.

1857 yılında İngilizlere karşı çıkarılan Sipahi İsyanı Babür İmparatorluğu'nun sonunu getirmiştir. Sipahi isyanının temel nedenleri şunlardır:
• İktisadi ve siyasi yapının İngilizlerin eline geçmesi
• Misyoner faaliyetlerin artması.
• İngilizlere karşı düşmanlık duygularının gelişmesi, halkın II.Bahadır Şah etrafında toplanmasına sebep olmuştur.

İngilizlerin Babür Devleti'ni ortadan kaldırmaları, Hindistan'daki dokuz yüz yıllık Türk idaresinin sonu.